Hoogwaterveiligheid op orde brengen
Door klimaatverandering en aanscherping van de normen voor waterveiligheid moeten we in het Zuidelijk Maasdal extra stappen zetten om ons beter te beschermen tegen hoogwater. In dit gebied kan het water namelijk in korte tijd snel stijgen. Waar mensen in Noord-Limburg en de provincie Noord-Brabant soms twee dagen de tijd hebben om zich voor te bereiden op hoogwater, is dat hier vaak maar een paar uur.
Hoogwaterveiligheid vanuit de Maas wordt in het Zuidelijk Maasdal bepaald door een drietal elementen:
Ruimte voor de rivier
Om ons riviersysteem klaar te maken voor de toekomst, onderzoeken we hoe we de Maas meer ruimte kunnen geven. Door de rivier meer ruimte te geven – ook wel rivierverruiming genoemd – verkleinen we het risico op overstromingen.
De verkenning Zuidelijk Maasdal richt zich op de Nederlandse zijde van de Maas. Maatregelen aan Vlaamse kant, zoals bij Kotem en Herbricht, horen niet bij deze verkenning. We volgen die ontwikkelingen wel, zodat we waar nodig kunnen afstemmen.
Waterkeringen
Uiterlijk in 2050 moeten alle waterkeringen die bescherming bieden tegen hoogwater voldoen aan de wettelijke landelijke waterveiligheidsnorm. Een aantal waterkeringen in het plangebied voldoen nog niet aan de norm.
De verbeteropgave voor deze keringen is complex. Ze moeten niet alleen hoger worden, maar soms ook sterker of stabieler. De volgende waterkeringen in het gebied voldoen nog niet aan de norm en maken daarom deel uit van de waterveiligheidsopgave:
- 90-1 Maastricht-Oost
- 91-1 Itteren
- 92-1 Borgharen
- 93-1 Bosscherveld
- 94-1 Sint-Pieter
- 95-1 Eijsden
Hoge gronden
Niet alleen de waterkeringen worden onderzocht in deze verkenning – ook de hoger gelegen gronden en de aansluitingen op de hoge gronden maken er deel van uit. Door de toenemende afvoer van de Maas kan het zijn dat deze gronden, die nu nog als ‘veilig’ worden gezien, in de toekomst niet meer hoog of sterk genoeg zijn om bescherming te bieden. Hoewel deze hoge gronden geen wettelijke status hebben als waterkering, spelen ze natuurlijk wél een belangrijke rol in de waterveiligheid van het gebied. Daarom wordt in deze verkenning ook gekeken naar de staat van deze gronden en hoe ze bijdragen aan bescherming tegen hoogwater. In het plangebied liggen hoge gronden onder andere aan de westzijde van het centrum van Maastricht en tussen Sint-Pieter en de Belgische grens.